Wรกt zeg jij?!

Wát zeg jij?


Woorden hebben macht.

Taal is een keuze.

Niet alleen de woorden die we naar anderen uitspreken, maar juist ook de woorden die we tegen onszelf zeggen.

Taal is niet neutraal.

Onze taal vormt onze gedachten, en onze gedachten bepalen onze realiteit.

Kies jij voor:
'Dit lukt me nooit' of kies je voor: 'Ik ga dit stap voor stap aanpakken'?
Voor:
'Ik kan dit niet' of voor: 'Ik weet nog niet hoe, maar ik ga het ontdekken'.
Kies je voor:
'Ik heb gefaald' of voor: 'Deze ervaring leerde me iets waardevols'.

Hoe we praten, bepaalt hoe we ons voelen en vervolgens hoe we handelen.

En vergeet niet: onze spiegels op pootjes gaan ook hier precies overnemen wat jij hen voorleeft. Kies bewust.

Ik geef je in het traject 'Schadevrij scheiden' alle tools om minder strijd en meer rust te creëren, voor jezelf en jullie kind.

En ik maak je bewust van je taal en help je om dit vóór je te laten werken in plaats van tegen je.

Taal is een keuze.

Kies bewust.

Je bent niet boos, je bent geraakt.

๐™…๐™š ๐™—๐™š๐™ฃ๐™ฉ ๐™ฃ๐™ž๐™š๐™ฉ ๐™—๐™ค๐™ค๐™จ, ๐™Ÿ๐™š ๐™—๐™š๐™ฃ๐™ฉ ๐™œ๐™š๐™ง๐™–๐™–๐™ ๐™ฉ!

En logisch hé, het is ook nogal wat allemaal.

In gespannen situaties, zeker bij scheiding, vliegen de verwijten soms over tafel.

We reageren met boosheid, irritatie of sarcasme.

Maar....

Dit zijn vaak secundaire emoties.

๐˜ฟ๐™š๐™ฏ๐™š ๐™ ๐™ช๐™ฃ ๐™Ÿ๐™š ๐™ฏ๐™ž๐™š๐™ฃ ๐™–๐™ก๐™จ ๐™—๐™š๐™จ๐™˜๐™๐™š๐™ง๐™ข๐™ก๐™–๐™œ๐™š๐™ฃ, ๐™™๐™ž๐™š ๐™ž๐™š๐™ฉ๐™จ ๐™—๐™š๐™จ๐™˜๐™๐™š๐™ง๐™ข๐™š๐™ฃ ๐™ฌ๐™–๐™ฉ ๐™™๐™ž๐™š๐™ฅ๐™š๐™ง ๐™ฏ๐™ž๐™ฉ.

Onder boosheid, irritatie of sarcasme zit vaak verdriet, teleurstelling, onzekerheid of angst.

๐˜ฟ๐™–๐™ฉ ๐™ฏ๐™ž๐™Ÿ๐™ฃ ๐™™๐™š ๐™ฅ๐™ง๐™ž๐™ข๐™–๐™ž๐™ง๐™š ๐™š๐™ข๐™ค๐™ฉ๐™ž๐™š๐™จ – ๐™™๐™š ๐™š๐™˜๐™๐™ฉ๐™š ๐™ ๐™š๐™ง๐™ฃ.

Durf je die te (h)erkennen en (voorzichtig) te benoemen?

Dan verandert de dynamiek.

Je maakt ruimte voor begrip in plaats van strijd.

Al is het alleen maar bij jezelf, voor jezelf.

๐™‘๐™–๐™ฃ๐™ช๐™ž๐™ฉ ๐™ฏ๐™–๐™˜๐™๐™ฉ๐™๐™š๐™ž๐™™ ๐™ ๐™ž๐™Ÿ๐™ ๐™š๐™ฃ ๐™ฃ๐™–๐™–๐™ง ๐™ฌ๐™–๐™ฉ ๐™š๐™ง ๐™—๐™ž๐™Ÿ ๐™Ÿ๐™š๐™ฏ๐™š๐™ก๐™› ๐™œ๐™š๐™—๐™š๐™ช๐™ง๐™ฉ.

En vanaf daar verder...

Ik kan het je leren.

Just sayin'.

Ze vonden me teveel

Te veel.


Te veel, te luid, te ambitieus, te uitgesproken, te aanwezig.

Te veel kleur in een wereld waar grijs de norm was.

Leerkrachten, vooral na de middelbare, die het idee hadden dat ze me klein moesten maken en houden.
Ik moest ‘humble’ zijn.
Opmerkingen als ‘van haar komt nooit wat terecht’.
Ik hoorde het allemaal.
En deed net of ik niks wist en het me niet raakte.

Ik wist zeker dat ze ongelijk hadden.
Maar begreep het oprecht niet.

Uiteindelijk……
maakte ik mezelf kleiner.
Om minder ruimte in te nemen.
Minder op te vallen.
Om zulke opmerkingen niet meer te hoeven incasseren.

Dat is ook wat mijn ouders mij adviseerden: ‘doe maar niet te gek Ank’
Ook zij wisten niet zo goed wat ze met mij(n te veel) aanmoesten.
‘Doe maar gewoon normaal.’

Maar wat is normaal?
En wiens normaal moet ik dan zijn?

Mijn volume werd zachter, mijn kleuren meer gedempt, mijn dromen hield ik klein. Op een Pasar Malan zei een man ooit, uit het niets, 'je bent het clowntje in jezelf verloren.'

Mijn vuur werd een waakvlam.

Maar van binnen was het bijna niet te doen.
Het contrast was te groot.

Tot ik er genoeg van had.

Toen ik 12 jaar geleden een positieve zwangerschapstest in mijn hand had nam de leeuw in mij de overhand.

Het maakte me niet meer uit wie of wat ik zou overhouden, ik ging niet langer on hold.

Ready or not...

Ik koos voor authenticiteit en verwarmde me aan mijn eigen vuur.

Ik koos een omgeving waar mijn passie geen bedreiging vormde, maar een inspiratie werd voor anderen.

Een omgeving waar mijn energie wordt (h)erkend en gewaardeerd, waar mijn creativiteit geen plafond heeft en mijn ambities niet worden gezien als te hoog of te groot, maar als inspirerend en motiverend.

Waar mijn tribe mij aanmoedigt en mijn grootste fan is.

Mijn ‘te veel’ is precies genoeg.
Het is wat mij impact laat maken.
Op die energie kan een ander meevaren.

Mijn ‘te veel’ is precies wat deze wereld nodig heeft.

En dat geldt ook voor jou. Als jij je aangesproken voelt, als deze woorden jouw woorden hadden kunnen zijn.

JOUW 'te veel' is precies wat deze wereld nodig heeft.


Some birds aren't meant to be caged.

Ongemak

We streven er van nature naar om op ons gemak te zijn en alles wat daarbuiten valt voelt eng.

Tot we er vertrouwd mee raken.

Het menselijk brein is van nature geneigd om het bekende te verkiezen boven het onbekende.
Dat is evolutionair zo bepaald: wat we kennen, voelt veilig.

Dat gevoel van ongemak?

Dat is een teken dat je aan het groeien bent.

Scheiden is next level stappen in het onbekende.
En dat kan zó spannend zijn, dat veel mensen liever in een ongelukkig relatie blijven omdat dat is wat ze kennen.

En omdat het onbekende misschien wel nog onveiliger lijkt.

En dat is het in het begin ook. Been there.
Het is belangrijk dat je hier heel bewust bij stilstaat en vertraagd op deze emoties.

Om die reden is er veel aandacht voor deze fase in het traject 'Schadevrij scheiden'.

Naast de vaste ankers die we 1 voor 1 (de volgorde is volledig afgestemd op jou) doorlopen, is er veel ruimte voor jouw en jullie rouw, afscheid, oude en nieuwe rituelen en hoe je er, naast en ondanks je eigen emoties, voor jullie kind kan zijn.

Zij kijken en voelen mee en hebben je ook in deze fase hard nodig.

In het begin voelt het misschien als 'teveel ballen tegelijk', maar ik beloof je dat je je zult verbazen hoe goed je eigenlijk kunt jongleren.

Juist omdat het in je systeem komt, juist omdat het in je basis verankert.

En hoe waardevol is het dat je om hulp hebt durven vragen, dat je het jezelf hebt gegund om het niet alleen te hoeven doen.

Want je hoeft het niet alleen te doen.

Ik help je impact maken.

Wat jij kiest uit liefde, verandert alles.

๐–๐š๐ญ ๐ฃ๐ข๐ฃ ๐ค๐ข๐ž๐ฌ๐ญ ๐ฎ๐ข๐ญ ๐ฅ๐ข๐ž๐Ÿ๐๐ž, ๐ฏ๐ž๐ซ๐š๐ง๐๐ž๐ซ๐ญ ๐š๐ฅ๐ฅ๐ž๐ฌ.

Minder strijd, meer rust – bestaat dat echt?

Ja. En daar kun je bewust voor kiezen.

Elke
dag
opnieuw.

Veel ouders willen hun kind beschermen bij een scheiding.

En toch raken juist kinderen vaak verstrikt in spanningen, onuitgesproken pijn en eindeloze strijd.

Niet omdat ouders dat wíllen. Maar omdat ze er niet uitkomen.

๐——๐—ฎ๐—ฎ๐—ฟ๐—ผ๐—บ ๐—ผ๐—ป๐˜๐˜„๐—ถ๐—ธ๐—ธ๐—ฒ๐—น๐—ฑ๐—ฒ ๐—ถ๐—ธ ๐—ต๐—ฒ๐˜ ๐˜๐—ฟ๐—ฎ๐—ท๐—ฒ๐—ฐ๐˜ ๐—ฆ๐—ฐ๐—ต๐—ฎ๐—ฑ๐—ฒ๐˜ƒ๐—ฟ๐—ถ๐—ท ๐˜€๐—ฐ๐—ต๐—ฒ๐—ถ๐—ฑ๐—ฒ๐—ป.

Een traject speciaal voor jou, de ouder die wil leren hoe je:

โš“ uit de strijd stapt
โš“ in verbinding blijft met jullie kind
โš“ communiceert, zelfs als het schuurt
โš“ rust vindt in je nieuwe rol als ouder
โš“ grenzen stelt zonder schuldgevoel
โš“ patronen herkent (en doorbreekt)
โš“ blijft samenwerken, zelfs als je uit elkaar bent (als dit kan)
โš“ voorkomt dat jullie kind de boodschapper of bemiddelaar wordt
โš“ ruimte maakt voor verwerking – bij jezelf én jullie kind
โš“ afscheid en afstand neemt van de relatie zoals hij ooit was
โš“ verschil mag maken zonder strijd te voeren
โš“ loyaliteitsconflicten bij je kind voorkomt
โš“ eigen emoties leert dragen, zodat je kind dat niet hoeft te doen
โš“ keuzes maakt vanuit rust, in plaats van vanuit angst

Jullie contact na een scheiding hoeft niet perfect te zijn.

Maar het moet wel veilig zijn.

Voor je kind. Voor jezelf.

'๐—ช๐—ฎ๐˜ ๐—ท๐—ฒ ๐—ฒ๐—ฒ๐—ป๐—บ๐—ฎ๐—ฎ๐—น ๐˜„๐—ฒ๐—ฒ๐˜, ๐˜ƒ๐—ฒ๐—ฟ๐—ฎ๐—ป๐—ฑ๐—ฒ๐—ฟ๐˜ ๐—ฎ๐—น๐—น๐—ฒ๐˜€ - ๐˜‡๐—ฒ๐—น๐—ณ๐˜€ ๐—ฎ๐—น๐˜€ ๐—ป๐—ถ๐—ฒ๐˜๐˜€ ๐—บ๐—ฒ๐˜๐—ฒ๐—ฒ๐—ป ๐˜ƒ๐—ฒ๐—ฟ๐—ฎ๐—ป๐—ฑ๐—ฒ๐—ฟ๐˜.'

Voel jij dat jouw moment daar is? Ben jij klaar om het roer om te gooien?

Stuur gerust een bericht om vrijblijvend en gratis kennis te maken โš“

De goedkeuring van mijn vader

๐ƒ๐ž ๐ ๐จ๐ž๐๐ค๐ž๐ฎ๐ซ๐ข๐ง๐  ๐ฏ๐š๐ง ๐ฆ๐ข๐ฃ๐ง ๐ฏ๐š๐๐ž๐ซ.

Jarenlang tegen gevochten.

No way dat het me boeide.
Ik dop mijn eigen boontjes wel.
Ik heb niemand nodig.
Ik red me prima zelf.

HA!

Maar ondertussen.

Is het precies alles waar ik naar verlangde.

De goedkeuring van mijn vader.

Op onze bruiloft zag hij pas écht hoe goed Chris Reijnen en ik het hebben.

Hoe enorm veel we houden van elkaar en onze kinderen.

Hij was trots.

Ik zag het aan zijn ogen.
Vol tranen en liefde.

Gerustgesteld tot op het bot.
Ze is in goede handen.

Ik voelde het.
Kon het ontvangen.

Ik accepteer zijn liefde op zijn manier.
Ik snap het nu.

Pas geleden kwamen de magische woorden:
’๐†๐ž ๐๐จ๐ž๐ญ ๐ก๐ž๐ญ ๐ค๐ง๐š๐ฉ ๐ฆ๐ž๐ฌ๐ค๐ž’

Hij ziet hoe hard ik werk,
hoe ik van shit mest maak.
Hoe ik doorzet.

Mijn vader is trots.
En ik op hem.

Mijn familiepraktijk heet ‘Egt werkt’.

Egt, als in 'van Egtelen', mijn meisjesnaam.
Zijn naam.
Speciaal voor hem.
En omdat Egt echt is.

De kracht van kiezen. Voor rust.

๐ƒ๐ž ๐ค๐ซ๐š๐œ๐ก๐ญ ๐ฏ๐š๐ง ๐ค๐ข๐ž๐ณ๐ž๐ง ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐ซ๐ฎ๐ฌ๐ญ

juíst midden in de storm.

Midden in een scheiding lijkt kiezen voor rust onmogelijk.

De emoties vliegen alle kanten op.
Meningen botsen.
Alles staat op z’n kop.

Maar weet je wat ik steeds zie gebeuren?

๐ƒ๐ž ๐ž๐œ๐ก๐ญ๐ž ๐ฏ๐ž๐ซ๐š๐ง๐๐ž๐ซ๐ข๐ง๐  ๐›๐ž๐ ๐ข๐ง๐ญ ๐š๐ฅ… ๐š๐ฅ๐ฌ ๐ข๐ž๐ฆ๐š๐ง๐ ๐›๐ž๐ฌ๐ฅ๐ฎ๐ข๐ญ: ๐ข๐ค ๐ฌ๐ญ๐š๐ฉ ๐ฎ๐ข๐ญ ๐๐ž ๐ฌ๐ญ๐ซ๐ข๐ฃ๐.

Niet omdat het makkelijk is;
niet omdat je opgeeft;
maar omdat diegene voelt: ik wil geen gevecht meer voeren.

Ik wil leven.
Ik wil mijn leven leven, samen met ons kind.
Op onze manier.

Ze kiezen voor rust;
voor zichzelf;
voor hun kind, dat niet wil kiezen tussen twee werelden.

๐•๐จ๐จ๐ซ ๐ž๐ž๐ง ๐ญ๐จ๐ž๐ค๐จ๐ฆ๐ฌ๐ญ ๐ฐ๐š๐š๐ซ๐ข๐ง ๐ซ๐ž๐ฌ๐ฉ๐ž๐œ๐ญ ๐›๐ž๐ฅ๐š๐ง๐ ๐ซ๐ข๐ฃ๐ค๐ž๐ซ ๐ฐ๐จ๐ซ๐๐ญ ๐๐š๐ง ๐ ๐ž๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค ๐ค๐ซ๐ข๐ฃ๐ ๐ž๐ง.

Dat ene moment van bewust kiezen?
Dát is het keerpunt.

๐•๐š๐ง ๐œ๐จ๐ง๐Ÿ๐ฅ๐ข๐œ๐ญ ๐ง๐š๐š๐ซ ๐ซ๐ฎ๐ฌ๐ญ.
๐•๐š๐ง ๐š๐๐ž๐ฆ๐ก๐š๐ฉ๐ฉ๐ž๐ง ๐ง๐š๐š๐ซ ๐š๐๐ž๐ฆ๐ก๐š๐ฅ๐ž๐ง.

Scheiden kan ook groeien zijn.

Dus als jij hier middenin zit: weet dat je altijd een keuze hebt.

Ook als het stormt.

โš“ ๐ป๐‘Ž๐‘–. ๐ผ๐‘˜ ๐‘๐‘’๐‘› ๐ด๐‘›๐‘˜. ๐‘€๐‘–๐‘—๐‘› ๐‘š๐‘–๐‘ ๐‘ ๐‘–๐‘’ ๐‘–๐‘ ; ๐‘’๐‘’๐‘› ๐‘›๐‘–๐‘’๐‘ข๐‘ค๐‘’ ๐‘”๐‘’๐‘›๐‘’๐‘Ÿ๐‘Ž๐‘ก๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ง๐‘œ๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ ๐‘œ๐‘›๐‘›๐‘œ๐‘‘๐‘–๐‘”๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’ ๐‘ก๐‘’๐‘Ÿ๐‘ข๐‘”๐‘๐‘™๐‘–๐‘˜๐‘˜๐‘’๐‘› ๐‘œ๐‘ ๐‘‘๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘–๐‘›๐‘” ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘› โ„Ž๐‘ข๐‘› ๐‘œ๐‘ข๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘ . ๐‘€๐‘’๐‘ก ๐‘๐‘–๐‘—๐‘›๐‘Ž 20 ๐‘—๐‘Ž๐‘Ž๐‘Ÿ ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘–๐‘›๐‘”, โ„Ž๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘‘๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ ๐‘ก๐‘œ๐‘Ÿ๐‘š. ๐ป๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘œ๐‘š ๐‘œ๐‘ฃ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ง๐‘–๐‘โ„Ž๐‘ก ๐‘ก๐‘’ ๐‘๐‘Ÿ๐‘’ë๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘’๐‘› ๐‘™๐‘’๐‘’๐‘Ÿ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข โ„Ž๐‘œ๐‘’ ๐‘—๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’๐‘ฃ๐‘Ÿ๐‘–๐‘— ๐‘˜๐‘ข๐‘›๐‘ก ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘’๐‘›.
๐‘‰๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘’๐‘ง๐‘’๐‘™๐‘“ ๐‘’๐‘› ๐‘ฃ๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘ข๐‘™๐‘™๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘. โš“

Vertel me wie je vrienden zijn.

'๐•๐ž๐ซ๐ญ๐ž๐ฅ ๐ฆ๐ž ๐ฐ๐ข๐ž ๐ฃ๐ž ๐ฏ๐ซ๐ข๐ž๐ง๐๐ž๐ง ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง, ๐๐š๐ง ๐ฏ๐ž๐ซ๐ญ๐ž๐ฅ ๐ข๐ค ๐ฃ๐ž ๐ฐ๐ข๐ž ๐ฃ๐ž ๐›๐ž๐ง๐ญ.'

Deze oude wijsheid krijgt een extra dimensie als kinderen in een onrustige periode zitten.

We hebben het vaak over de invloed van ouders en leerkrachten, vandaag wil ik stilstaan bij een onderschatte factor in de ontwikkeling van kinderen:

๐๐ž ๐ฏ๐ซ๐ข๐ž๐ง๐๐ž๐ง๐ค๐ซ๐ข๐ง๐  (๐ž๐ง ๐ก๐จ๐ž ๐๐ž๐ณ๐ž ๐ž๐ฑ๐ญ๐ซ๐š ๐›๐ž๐ฅ๐š๐ง๐ ๐ซ๐ข๐ฃ๐ค ๐ฐ๐จ๐ซ๐๐ญ ๐ญ๐ข๐ฃ๐๐ž๐ง๐ฌ ๐ž๐ž๐ง ๐ฌ๐œ๐ก๐ž๐ข๐๐ข๐ง๐ .)

Waarom zijn vrienden zo invloedrijk?

- ๐’๐จ๐œ๐ข๐š๐ฅ๐ž ๐ฌ๐ญ๐š๐›๐ข๐ฅ๐ข๐ญ๐ž๐ข๐ญ
Terwijl thuis alles verandert, bieden vriendschappen vaak de enige constante factor.
- ๐€๐ฅ๐ญ๐ž๐ซ๐ง๐š๐ญ๐ข๐ž๐ฏ๐ž ๐ซ๐จ๐ฅ๐ฆ๐จ๐๐ž๐ฅ๐ฅ๐ž๐ง:
Vrienden en hun ouders tonen verschillende manieren van omgaan met uitdagingen. Dit biedt belangrijke perspectieven, vooral als het eigen gezin verandert.
- ๐„๐ฆ๐จ๐ญ๐ข๐จ๐ง๐ž๐ฅ๐ž ๐ฏ๐ž๐ข๐ฅ๐ข๐ ๐ก๐ž๐ข๐:
Bij vrienden kunnen kinderen even 'ontsnappen' aan de spanningen thuis en gewoon kind zijn.

๐€๐ฅ๐ฌ ๐ฌ๐œ๐ก๐ž๐ข๐๐ž๐ง๐๐ž ๐จ๐ฎ๐๐ž๐ซ ๐ก๐ž๐› ๐ฃ๐ž ๐ž๐ž๐ง ๐๐ฎ๐›๐›๐ž๐ฅ๐ž ๐ฏ๐ž๐ซ๐š๐ง๐ญ๐ฐ๐จ๐จ๐ซ๐๐ž๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค๐ก๐ž๐ข๐:

- je bewust zijn van de meerwaarde en invloed van vrienden
én
- zelf het voorbeeld geven dat je zou willen dat jullie kind volgt.

Het meest krachtige signaal dat we kunnen afgeven?

Respectvol blijven communiceren met de andere ouder, juist wanneer dit het moeilijkst is.

๐–๐š๐ง๐ญ ๐ญ๐ž๐ซ๐ฐ๐ข๐ฃ๐ฅ ๐ค๐ข๐ง๐๐ž๐ซ๐ž๐ง ๐ง๐š๐š๐ซ ๐ฏ๐ซ๐ข๐ž๐ง๐๐ž๐ง ๐ค๐ข๐ฃ๐ค๐ž๐ง ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐ก๐จ๐ฎ๐ฏ๐š๐ฌ๐ญ, ๐ค๐ข๐ฃ๐ค๐ž๐ง ๐ณ๐ž ๐ง๐š๐š๐ซ ๐ฃ๐จ๐ฎ ๐ž๐ง ๐ก๐จ๐ž ๐ฃ๐ข๐ฃ ๐จ๐ฆ๐ ๐š๐š๐ญ ๐ฆ๐ž๐ญ ๐ญ๐ž๐ ๐ž๐ง๐ฌ๐ฅ๐š๐ , ๐œ๐จ๐ง๐Ÿ๐ฅ๐ข๐œ๐ญ ๐ž๐ง ๐ก๐ž๐ซ๐ฌ๐ญ๐ž๐ฅ.

Chic scheiden

'๐‚๐ก๐ข๐œ ๐ฌ๐œ๐ก๐ž๐ข๐๐ž๐ง', ๐ณ๐ž๐ข ๐ณ๐ž.

Een scheiding is een emotioneel ingrijpende ervaring.

Rฬณaฬณuฬณwฬณeฬณ ฬณrฬณoฬณuฬณwฬณ.ฬณ

Je verliest niet alleen een relatie, maar ook een toekomstbeeld.

Je verliest gedeelde dromen en soms zelfs een deel van je identiteit.

Door de scheiding netjes af te wikkelen, maak je ruimte voor jezelf.

๐–๐ž๐ž๐ญ ๐ฃ๐ž ๐ฐ๐š๐ญ ๐ž๐ซ ๐ข๐ง ๐ ๐š๐ง๐  ๐ฐ๐จ๐ซ๐๐ญ ๐ ๐ž๐ณ๐ž๐ญ ๐š๐ฅ๐ฌ ๐ฃ๐ž ๐ค๐ข๐ž๐ฌ๐ญ ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐œ๐ก๐ข๐œ?

โฌ‡๏ธ

๐„๐ฆ๐จ๐ญ๐ข๐จ๐ง๐ž๐ฅ๐ž ๐ฏ๐ž๐ซ๐ฐ๐ž๐ซ๐ค๐ข๐ง๐ :
Je kunt beginnen met het verwerken van verdriet, boosheid, teleurstelling en andere complexe emoties die bij een scheiding komen kijken.

๐•๐จ๐จ๐ซ๐ค๐จ๐ฆ๐ž๐ง ๐ฏ๐š๐ง '๐ฏ๐š๐ฌ๐ญ๐ณ๐ข๐ญ๐ญ๐ž๐ง':
Zonder goede afronding blijf je mogelijk hangen in negatieve emoties en patronen die je herstel belemmeren.

๐‡๐ž๐ซ๐จ๐ง๐ญ๐๐ž๐ค๐ค๐ž๐ง ๐ฏ๐š๐ง ๐ฃ๐ž๐ณ๐ž๐ฅ๐Ÿ:
Er ontstaat ruimte om opnieuw te ontdekken wie je bent buiten de relatie, wat jouw behoeften en wensen zijn.

๐‡๐ž๐ซ๐ง๐ข๐ž๐ฎ๐ฐ๐ ๐ฏ๐ž๐ซ๐ญ๐ซ๐จ๐ฎ๐ฐ๐ž๐ง:
Je kunt werken aan het herstellen van vertrouwen in jezelf en uiteindelijk ook in anderen.

๐„๐ง๐ž๐ซ๐ ๐ข๐ž๐ก๐ž๐ซ๐ฌ๐ญ๐ž๐ฅ:
Een langdurig conflict kost enorm veel energie. Door netjes af te ronden komt er energie vrij voor positieve zaken in je leven.

๐ƒ๐จ๐จ๐ซ ๐๐ž ๐ฌ๐œ๐ก๐ž๐ข๐๐ข๐ง๐  ๐ ๐จ๐ž๐ ๐š๐Ÿ ๐ญ๐ž ๐ฌ๐ฅ๐ฎ๐ข๐ญ๐ž๐ง, ๐ฆ๐š๐š๐ค ๐ฃ๐ž ๐ซ๐ฎ๐ข๐ฆ๐ญ๐ž ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐ž๐ž๐ง ๐ง๐ข๐ž๐ฎ๐ฐ๐ž ๐ฌ๐ญ๐š๐ซ๐ญ.

โš“ ๐ป๐‘Ž๐‘–. ๐ผ๐‘˜ ๐‘๐‘’๐‘› ๐ด๐‘›๐‘˜. ๐‘€๐‘–๐‘—๐‘› ๐‘š๐‘–๐‘ ๐‘ ๐‘–๐‘’ ๐‘–๐‘ ; ๐‘’๐‘’๐‘› ๐‘›๐‘–๐‘’๐‘ข๐‘ค๐‘’ ๐‘”๐‘’๐‘›๐‘’๐‘Ÿ๐‘Ž๐‘ก๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ง๐‘œ๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ ๐‘œ๐‘›๐‘›๐‘œ๐‘‘๐‘–๐‘”๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’ ๐‘ก๐‘’๐‘Ÿ๐‘ข๐‘”๐‘๐‘™๐‘–๐‘˜๐‘˜๐‘’๐‘› ๐‘œ๐‘ ๐‘‘๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘–๐‘›๐‘” ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘› โ„Ž๐‘ข๐‘› ๐‘œ๐‘ข๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘ . ๐‘€๐‘’๐‘ก ๐‘๐‘–๐‘—๐‘›๐‘Ž 20 ๐‘—๐‘Ž๐‘Ž๐‘Ÿ ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘–๐‘›๐‘”, โ„Ž๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘‘๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ ๐‘ก๐‘œ๐‘Ÿ๐‘š.
๐ป๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘œ๐‘š ๐‘œ๐‘ฃ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ง๐‘–๐‘โ„Ž๐‘ก ๐‘ก๐‘’ ๐‘๐‘Ÿ๐‘’ë๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘’๐‘› ๐‘™๐‘’๐‘’๐‘Ÿ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข โ„Ž๐‘œ๐‘’ ๐‘—๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’๐‘ฃ๐‘Ÿ๐‘–๐‘— ๐‘˜๐‘ข๐‘›๐‘ก ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘’๐‘›. ๐‘‰๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘’๐‘ง๐‘’๐‘™๐‘“ ๐‘’๐‘› ๐‘ฃ๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘ข๐‘™๐‘™๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘. โš“

Verbeelding v.s Instinct

๐‰๐ž ๐ฏ๐ž๐ซ๐›๐ž๐ž๐ฅ๐๐ข๐ง๐  ๐ข๐ฌ ๐ฃ๐ž ๐ ๐ซ๐จ๐จ๐ญ๐ฌ๐ญ๐ž ๐ฏ๐ข๐ฃ๐š๐ง๐.

Verbeelding vs. instinct.

Een van de verborgen dynamieken bij scheiding.

Toen *Sara wakker werd en op haar telefoon het berichtje zag waarin staat dat vader een uurtje later zou komen met de kinderen, vulde haar hoofd zich meteen met verhalen:

'๐˜๐˜ช๐˜ซ ๐˜ฅ๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ฅ๐˜ช๐˜ต ๐˜ฆ๐˜น๐˜ฑ๐˜ณ๐˜ฆ๐˜ด. ๐˜๐˜ฌ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ฃ ๐˜จ๐˜ฆ๐˜ป๐˜ฆ๐˜จ๐˜ฅ ๐˜ฅ๐˜ข๐˜ต ๐˜ฉ๐˜ช๐˜ซ ๐˜ฐ๐˜ฑ ๐˜ต๐˜ช๐˜ซ๐˜ฅ ๐˜ฎ๐˜ฐ๐˜ฆ๐˜ด๐˜ต ๐˜ป๐˜ช๐˜ซ๐˜ฏ ๐˜ฐ๐˜ฎ๐˜ฅ๐˜ข๐˜ต ๐˜ช๐˜ฌ ๐˜ป๐˜ฐ ๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ท๐˜ฆ๐˜ณ๐˜จ๐˜ข๐˜ฅ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ช๐˜ฏ๐˜จ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ฃ. ๐˜๐˜ช๐˜ซ ๐˜ณ๐˜ฆ๐˜ด๐˜ฑ๐˜ฆ๐˜ค๐˜ต๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ต ๐˜ฎ๐˜ช๐˜ซ๐˜ฏ ๐˜ข๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ๐˜ฅ๐˜ข ๐˜ฏ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ต.'

‘Doet Sara een (onjuiste en onterechte) aanname of is het echt zo?’

Dit is een voorbeeld van wat ik in de praktijk veel zie en hoor.

Bij gedoe, tijdens of na de scheiding, wordt onze verbeelding vaak een saboteur van onze gedachten.

Heel menselijk.
Maar ook weinig helpend als je rust wilt.

Verbeelding kán heel positief voor je werken.
Het is belangrijk dat je je bewust bent of wordt van de functie.

Lees in onderstaande carrousel hoe verbeelding en instinct werken en wat de functies zijn .



*Sara had ook Piet kunnen zijn, of Henk of Claartje.

โš“ ๐ป๐‘Ž๐‘–. ๐ผ๐‘˜ ๐‘๐‘’๐‘› ๐ด๐‘›๐‘˜. ๐‘€๐‘–๐‘—๐‘› ๐‘š๐‘–๐‘ ๐‘ ๐‘–๐‘’ ๐‘–๐‘ ; ๐‘’๐‘’๐‘› ๐‘›๐‘–๐‘’๐‘ข๐‘ค๐‘’ ๐‘”๐‘’๐‘›๐‘’๐‘Ÿ๐‘Ž๐‘ก๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ง๐‘œ๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ ๐‘œ๐‘›๐‘›๐‘œ๐‘‘๐‘–๐‘”๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’ ๐‘ก๐‘’๐‘Ÿ๐‘ข๐‘”๐‘๐‘™๐‘–๐‘˜๐‘˜๐‘’๐‘› ๐‘œ๐‘ ๐‘‘๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘–๐‘›๐‘” ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘› โ„Ž๐‘ข๐‘› ๐‘œ๐‘ข๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘ . ๐‘€๐‘’๐‘ก ๐‘๐‘–๐‘—๐‘›๐‘Ž 20 ๐‘—๐‘Ž๐‘Ž๐‘Ÿ ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘–๐‘›๐‘”, โ„Ž๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘‘๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ ๐‘ก๐‘œ๐‘Ÿ๐‘š. ๐ป๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘œ๐‘š ๐‘œ๐‘ฃ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ง๐‘–๐‘โ„Ž๐‘ก ๐‘ก๐‘’ ๐‘๐‘Ÿ๐‘’ë๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘’๐‘› ๐‘™๐‘’๐‘’๐‘Ÿ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข โ„Ž๐‘œ๐‘’ ๐‘—๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’๐‘ฃ๐‘Ÿ๐‘–๐‘— ๐‘˜๐‘ข๐‘›๐‘ก ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘’๐‘›.
๐‘‰๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘’๐‘ง๐‘’๐‘™๐‘“ ๐‘’๐‘› ๐‘ฃ๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘ข๐‘™๐‘™๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘. โš“

Mijn meisje, mijn krasje op de wereld.

๐Œ๐ข๐ฃ๐ง ๐ค๐ซ๐š๐ฌ๐ฃ๐ž ๐จ๐ฉ ๐๐ž ๐ฐ๐ž๐ซ๐ž๐ฅ๐ ๐Ÿ’›

Niet bang om moe te worden.
Ze weet wat ze wil.
Bereid om daar voor te werken.
Zet zichzelf on hold als ze voelt dat ze dat nodig heeft.
Draagt de kleding die zij zelf mooi vindt.
Doet wat zij leuk vindt.
Een en al liefde.
Én vuur.

Zacht en krachtig.

Mijn grootste weerspiegeling.
En ik die van haar.

De afgelopen 1,5 jaar heeft ze gezien hoe ik steeds gezonder, vrolijker en energieker werd.
Hoe ik mijn lichaam vormde.
Van een rondje naar een vorm.

Niet door mezelf uit te hongeren, door mezelf te straffen, of mezelf te veroordelen.

Door lief te zijn voor mezelf.
Door goed voor mezelf te zorgen en meer aandacht aan mezelf te besteden.

Ze wilde al zolang graag met me mee naar de sportschool.
Ze wilde meedoen, ervaren hoe 'even alles loslaten in de sportschool' voelde.

Maar ik vond haar te jong, dacht ook dat het nog niet zou mogen.
Maar ze mag mee.
Ze wíl mee.

Ze krijgt steeds meer energie.
Geniet van haar harde werken.
Is trots op zichzelf, op haar doorzettingsvermogen en haar kracht.
Holymoly, wat is dat kind sterk!
Ze geniet van onze tijd samen.
Maakt tijd voor een dolletje tussendoor.

Hard werken kan superleuk en gezellig zijn.

Dit had ik zo graag ook gewild, toen ik jong was.
Op zo’n manier tijd doorbrengen met mijn ouders.
Leren hoe gezond eten, drinken en sporten werkt.
Zodat ik het niet allemaal zelf zou hoeven uitvinden op latere leeftijd.
Zodat het in mijn systeem zou zitten, voordat de uitdagingen zouden verschijnen.

Ik geef haar mee wat ik weet.
Leg uit hoe ik aan die informatie kom.
Laat haar vervolgens, waar mogelijk, eigen keuzes maken.
En geniet van elk moment dat ik hier onderdeel van uit mag maken.

Haar leven, haar pad.
Zij komt er wel.
Mijn krasje op de wereld ๐Ÿ’›

Hier en nu.

๐‡๐ข๐ž๐ซ ๐ž๐ง ๐ง๐ฎ!

๐–๐š๐ง๐ญ ๐๐š๐š๐ซ ๐ข๐ฌ ๐ฐ๐š๐š๐ซ ๐ก๐ž๐ญ ๐ ๐ž๐›๐ž๐ฎ๐ซ๐ญ.

Deze twee houden mij in het hier en nu.

Mr & Mrs Chillie.
Jut en Jul
Knabbel en Babbel

Zoek je een van de twee?
Dan vind je automatisch ook de ander.
Aan het zijn, in het moment.

Als ik weer eens in de dagelijkse rush verdwijn en naar hen kijk, weet ik weer waar het allemaal om draait.

๐‡๐ž๐ญ ๐ก๐ข๐ž๐ซ ๐ž๐ง ๐ง๐ฎ.

Daar verander ik alles wat ik anders wil.
Daar vindt groei plaats.
Daar begint elk nieuw begin.

De afgelopen maanden ben ik -meer dan ooit- aan het investeren in mijn familiepraktijk.

Daarnaast sta ik ook heel bewust -vaker dan ooit- stil, om echt en bewust te genieten van wat er ontstaat.

En maak ik meer tijd voor 1 op 1 momenten met mijn dame.
Want we weten allemaal, drie keer knipperen en ze zijn groot!

๐“๐ข๐ฃ๐ ๐ฆ๐š๐ค๐ž๐ง ๐ž๐ง ๐ž๐œ๐ก๐ญ ๐ฏ๐ž๐ซ๐›๐ข๐ง๐๐ž๐ง ๐ค๐š๐ง ๐š๐ฅ๐ฅ๐ž๐ž๐ง ๐ข๐ง ๐ก๐ž๐ญ ๐ก๐ข๐ž๐ซ ๐ž๐ง ๐ง๐ฎ.

Wat doe jij, in het hier en nu?

(Behalve dit bericht lezen..)

Elke dag wakker worden met een knoop in je maag.

๐„๐ฅ๐ค๐ž ๐๐š๐  ๐ฐ๐š๐ค๐ค๐ž๐ซ ๐ฐ๐จ๐ซ๐๐ž๐ง ๐ฆ๐ž๐ญ ๐ž๐ž๐ง ๐ค๐ง๐จ๐จ๐ฉ ๐ข๐ง ๐ฃ๐ž ๐ฆ๐š๐š๐ .


Want je weet dat er straks weer een appje komt dat je uit balans brengt.

De overdracht voelt als een mijnenveld.

Je piekert: wat heeft dit met ons kind gedaan? Had ik anders moeten reageren?

Je voelt je machteloos. Je hebt geprobeerd rustig te blijven, geprobeerd samen te werken.

Maar de ander werkt niet mee, of blijft steken in oude patronen.
Alles kost energie. Je hoofd zit vol, je lijf is moe.
Ondertussen probeer je sterk te blijven voor jullie kind.
Maar het put je uit en je weet, jullie kind voelt dit ook.

๐‰๐ž ๐ฏ๐จ๐ž๐ฅ๐ญ: '๐๐ข๐ญ ๐ ๐š๐š๐ญ ๐ณ๐จ ๐ง๐ข๐ž๐ญ ๐ฅ๐š๐ง๐ ๐ž๐ซ. ๐‰๐ฎ๐ฅ๐ฅ๐ข๐ž ๐ค๐ข๐ง๐ ๐ฏ๐ž๐ซ๐๐ข๐ž๐ง๐ญ ๐›๐ž๐ญ๐ž๐ซ. ๐‰í๐ฃ ๐ฏ๐ž๐ซ๐๐ข๐ž๐ง๐ญ ๐›๐ž๐ญ๐ž๐ซ.'

๐Œ๐š๐š๐ซ ๐ฐ๐š๐š๐ซ ๐›๐ž๐ ๐ข๐ง ๐ฃ๐ž?

Nou.. ik ken nog wel iemand.



๐Š๐ข๐ฃ๐ค ๐จ๐ฉ ๐ฆ๐ข๐ฃ๐ง ๐ฐ๐ž๐›๐ฌ๐ข๐ญ๐ž ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐ฆ๐ž๐ž๐ซ ๐ข๐ง๐Ÿ๐จ๐ซ๐ฆ๐š๐ญ๐ข๐ž, ๐จ๐Ÿ ๐ฌ๐ญ๐ฎ๐ฎ๐ซ ๐ฆ๐ž ๐ž๐ž๐ง ๐ƒ๐Œ, ๐ž๐ง ๐ฉ๐ฅ๐š๐ง ๐ฏ๐š๐ง๐๐š๐š๐  ๐ง๐จ๐  ๐ž๐ž๐ง ๐ฏ๐ซ๐ข๐ฃ๐›๐ฅ๐ข๐ฃ๐ฏ๐ž๐ง๐๐ž ๐ค๐ž๐ง๐ง๐ข๐ฌ๐ฆ๐š๐ค๐ข๐ง๐  ๐ข๐ง!


โš“ ๐ป๐‘Ž๐‘–. ๐ผ๐‘˜ ๐‘๐‘’๐‘› ๐ด๐‘›๐‘˜. ๐‘€๐‘–๐‘—๐‘› ๐‘š๐‘–๐‘ ๐‘ ๐‘–๐‘’ ๐‘–๐‘ ; ๐‘’๐‘’๐‘› ๐‘›๐‘–๐‘’๐‘ข๐‘ค๐‘’ ๐‘”๐‘’๐‘›๐‘’๐‘Ÿ๐‘Ž๐‘ก๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ง๐‘œ๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ ๐‘œ๐‘›๐‘›๐‘œ๐‘‘๐‘–๐‘”๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’ ๐‘ก๐‘’๐‘Ÿ๐‘ข๐‘”๐‘๐‘™๐‘–๐‘˜๐‘˜๐‘’๐‘› ๐‘œ๐‘ ๐‘‘๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘–๐‘›๐‘” ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘› โ„Ž๐‘ข๐‘› ๐‘œ๐‘ข๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘ . ๐‘€๐‘’๐‘ก ๐‘š๐‘–๐‘—๐‘› 20 ๐‘—๐‘Ž๐‘Ž๐‘Ÿ ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘–๐‘›๐‘”, โ„Ž๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘‘๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ ๐‘ก๐‘œ๐‘Ÿ๐‘š. ๐ป๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘œ๐‘š ๐‘œ๐‘ฃ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ง๐‘–๐‘โ„Ž๐‘ก ๐‘ก๐‘’ ๐‘๐‘Ÿ๐‘’ë๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘’๐‘› ๐‘™๐‘’๐‘’๐‘Ÿ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข โ„Ž๐‘œ๐‘’ ๐‘—๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’๐‘ฃ๐‘Ÿ๐‘–๐‘— ๐‘˜๐‘ข๐‘›๐‘ก ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘’๐‘›.
๐‘‰๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘’๐‘ง๐‘’๐‘™๐‘“ ๐‘’๐‘› ๐‘ฃ๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘ข๐‘™๐‘™๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘. โš“

Van shit mest maken.

๐‹๐š๐ญ๐ž๐ง ๐ฐ๐ž ๐ฏ๐š๐ง ๐ฌ๐ก๐ข๐ญ ๐ฆ๐ž๐ฌ๐ญ ๐ฆ๐š๐ค๐ž๐ง โค๏ธ


In het kader van ‘van shit mest maken’ hou ik al langere tijd een boek bij voor mijn dochter.

Het is officieel een foto-album maar ik heb hem omgetoverd tot het -voor jou, van mij- boek.

Voor later.
Van mij.
Voor haar.

Dit zou ik zelf zo enorm graag hebben gewild.

Teruglezen hoe mijn moeder was, hoe zij naar de wereld en mij keek.
Wat ze heeft meegemaakt en hoe ze was.

Niet alleen als moeder maar als alles.
In heb alleen mijn eigen herinneringen van haar als moeder.

Maar verder weet ik zo weinig van en over haar.

Te weinig.

In dit boek voor mijn dochter beschrijf ik hoe haar vader en ik elkaar hebben ontmoet, hoe verliefd we ooit waren en hoe welkom ze was.

Ik schrijf over de dingen die we samen meemaken en hoe ik naar haar en de wereld kijk.

Ik beschrijf alle wijsheden en levenslessen die ik haar wil meegeven, maar benadruk ook dat ze zich daar niet door hoeft te laten leiden.

Dat ze haar eigen keuzes mag maken.

Dat ik haar vertrouw in alle keuzes die ze maakt en dat ik er zal zijn.

Altijd.

De laatste maanden gaat mijn eigen lieve moedertje steeds meer achteruit.

Ik kan haar nog maar weinig vragen, ze weet het niet meer.

Om die reden heb ik nu ook, als aanvulling op mijn eigen boek, deze twee invulboeken gekocht voor mij en mijn man. De boeken van Elma van Vliet.

Voor onze kinderen, voor later.

Omdat ik het hen zo enorm gun dat er weinig vragen overblijven voor hen, als wij er straks niet meer zijn.

Of om andere redenen geen antwoorden meer kunnen geven.

Zodat ze later kunnen gniffelen om de dingen die wij beschreven voor hen.

Maar…. tot die tijd, mogen ze ons alles vragen.

Graag zelfs โค๏ธ

Als je tot hier hebt gelezen, (leuk!)

Vertel eens?

๐–๐ข๐ž ๐ข๐ฌ ๐ก๐ข๐ž๐ซ ๐ง๐จ๐  ๐ฆ๐ž๐ž๐ซ ๐ฆ๐ž๐ž ๐›๐ž๐ณ๐ข๐  ๐จ๐Ÿ ๐ก๐ž๐ž๐Ÿ๐ญ ๐ก๐ข๐ž๐ซ ๐ฐ๐ž๐ฅ๐ฅ๐ข๐œ๐ก๐ญ ๐š๐ง๐๐ž๐ซ๐ž ๐ข๐๐ž๐ž๐žฬˆ๐ง ๐›๐ข๐ฃ/๐ญ๐ข๐ฉ๐ฌ?


Laten we elkaar wijzer maken โค๏ธ

Hard werken.

๐ˆ๐ฌ ๐ข๐ญ ๐ฐ๐จ๐ซ๐ญ๐ก ๐ข๐ญ? ๐‹๐ž๐ญ ๐ฆ๐ž ๐ฐ๐จ๐ซ๐ค ๐ข๐ญ
๐ˆ ๐ฉ๐ฎ๐ญ ๐ฆ๐ฒ ๐ญ๐ก๐š๐ง๐  ๐๐จ๐ฐ๐ง, ๐Ÿ๐ฅ๐ข๐ฉ ๐ข๐ญ ๐š๐ง๐ ๐ซ๐ž๐ฏ๐ž๐ซ๐ฌ๐ž ๐ข๐ญ

Ik ben niet bang om hard te werken.
Niet bang om aan te pakken, door te zetten en mijn mouwen op te stropen.

Als vrouw, als vriendin, als moeder en als dochter.
Iedereen ziet dezelfde Ank.

Nuchter (letterlijk en figuurlijk, HAHA!), duidelijk en toegewijd.
Zie snel wat er speelt, weet waar ik nodig ben en waar ik van meerwaarde kan zijn.
En als ik dat zie, dan investeer ik. Met tijd, aandacht, energie en presentie.

Ik weet wanneer ik moet opstaan maar ook wanneer ik moet zwijgen.
Ook weet ik wanneer ik iets moet zeggen dat misschien schuurt én klopt.
Wanneer ik nodig ben en wanneer mijn aanwezigheid het verschil maakt.

In de modder durven staan. Niet erboven, niet erbuiten. Er in.

Scheiden zonder schade is niet schoon of simpel.
Het is ruw, ongemakkelijk, verwarrend.
Maar ook: hoopvol. Helend. Menselijk.

Ik sta naast ouders in die fase.
Ik help hen hun eigen stuk op te pakken, zodat hun kinderen dat niet hoeven doen.

Scheiden is niet makkelijk. Schadevrij scheiden is te leren.

โš“ ๐ป๐‘Ž๐‘–. ๐ผ๐‘˜ ๐‘๐‘’๐‘› ๐ด๐‘›๐‘˜. ๐‘€๐‘–๐‘—๐‘› ๐‘š๐‘–๐‘ ๐‘ ๐‘–๐‘’ ๐‘–๐‘ ; ๐‘’๐‘’๐‘› ๐‘›๐‘–๐‘’๐‘ข๐‘ค๐‘’ ๐‘”๐‘’๐‘›๐‘’๐‘Ÿ๐‘Ž๐‘ก๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ง๐‘œ๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ ๐‘œ๐‘›๐‘›๐‘œ๐‘‘๐‘–๐‘”๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’ ๐‘ก๐‘’๐‘Ÿ๐‘ข๐‘”๐‘๐‘™๐‘–๐‘˜๐‘˜๐‘’๐‘› ๐‘œ๐‘ ๐‘‘๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘–๐‘›๐‘” ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘› โ„Ž๐‘ข๐‘› ๐‘œ๐‘ข๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘ . ๐‘€๐‘’๐‘ก ๐‘š๐‘–๐‘—๐‘› 20 ๐‘—๐‘Ž๐‘Ž๐‘Ÿ ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘–๐‘›๐‘”, โ„Ž๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘‘๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ ๐‘ก๐‘œ๐‘Ÿ๐‘š. ๐ป๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘œ๐‘š ๐‘œ๐‘ฃ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ง๐‘–๐‘โ„Ž๐‘ก ๐‘ก๐‘’ ๐‘๐‘Ÿ๐‘’ë๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘’๐‘› ๐‘™๐‘’๐‘’๐‘Ÿ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข โ„Ž๐‘œ๐‘’ ๐‘—๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’๐‘ฃ๐‘Ÿ๐‘–๐‘— ๐‘˜๐‘ข๐‘›๐‘ก ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘’๐‘›.
๐‘‰๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘’๐‘ง๐‘’๐‘™๐‘“ ๐‘’๐‘› ๐‘ฃ๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘ข๐‘™๐‘™๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘. โš“

Doorbraaksessie

‘๐ˆ๐ง๐ญ๐ž๐ง๐ฌ ๐ž๐ง ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ๐š๐ฅ ๐ก๐ž๐ž๐ฅ ๐ž๐ซ๐  ๐Ÿ๐ข๐ฃ๐ง,


๐จ๐ฆ ๐ž๐ซ๐จ๐ฏ๐ž๐ซ ๐ญ๐ž ๐ฉ๐ซ๐š๐ญ๐ž๐ง ๐ข๐ง ๐œ๐จ๐ฆ๐›๐ข๐ง๐š๐ญ๐ข๐ž ๐ฆ๐ž๐ญ ๐ณ๐จ ๐ณ๐ข๐œ๐ก๐ญ๐›๐š๐š๐ซ ๐ญ๐ž ๐ณ๐ข๐ž๐ง ๐ก๐จ๐ž ๐›๐ž๐ฉ๐š๐š๐ฅ๐๐ž ๐๐ข๐ง๐ ๐ž๐ง ๐ณ๐ข๐œ๐ก ๐ญ๐จ๐ญ ๐ž๐ฅ๐ค๐š๐š๐ซ ๐ฏ๐ž๐ซ๐ก๐จ๐ฎ๐๐ž๐ง.’

Werken met poppetjes.

De meesten lachen er in het begin een beetje om en bij maar dat draait heel snel bij ๐Ÿ˜Š

๐ƒ๐ž๐ณ๐ž ๐ฆ๐š๐ง๐ข๐ž๐ซ ๐ฏ๐š๐ง ๐ฐ๐ž๐ซ๐ค๐ž๐ง ๐ ๐š๐š๐ญ ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ๐›๐ข๐ฃ ๐ก๐ž๐ญ ๐๐ž๐ง๐ค๐ž๐ง ๐ž๐ง ๐ฉ๐ซ๐š๐ญ๐ž๐ง.

Een manier die zichtbaar maakt wat je van binnen misschien nog niet onder woorden kunt brengen.

In te zetten op elk moment.

Geeft inzicht in geval van een hardnekkig patroon, een innerlijk conflict en bijvoorbeeld een blokkade waar je steeds tegenaan loopt.

Niet in relatie tot ‘de ander’, maar in relatie tot jezelf.

Ik werk graag met mijn poppetjes. In een traject maar ook als losse sessie, ook wel een ๐๐จ๐จ๐ซ๐›๐ซ๐š๐š๐ค๐ฌ๐ž๐ฌ๐ฌ๐ข๐ž genoemd.

โš“ ๐ป๐‘Ž๐‘–. ๐ผ๐‘˜ ๐‘๐‘’๐‘› ๐ด๐‘›๐‘˜, ๐˜ซ๐˜ฐ๐˜ถ๐˜ธ ๐˜ˆ๐˜ฏ๐˜ฌ๐˜ฆ๐˜ณ. ๐‘€๐‘–๐‘—๐‘› ๐‘š๐‘–๐‘ ๐‘ ๐‘–๐‘’ ๐‘–๐‘ ; ๐‘’๐‘’๐‘› ๐‘›๐‘–๐‘’๐‘ข๐‘ค๐‘’ ๐‘”๐‘’๐‘›๐‘’๐‘Ÿ๐‘Ž๐‘ก๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ง๐‘œ๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ ๐‘œ๐‘›๐‘›๐‘œ๐‘‘๐‘–๐‘”๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’ ๐‘ก๐‘’๐‘Ÿ๐‘ข๐‘”๐‘๐‘™๐‘–๐‘˜๐‘˜๐‘’๐‘› ๐‘œ๐‘ ๐‘‘๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘–๐‘›๐‘” ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘› โ„Ž๐‘ข๐‘› ๐‘œ๐‘ข๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘ . ๐‘€๐‘’๐‘ก ๐‘š๐‘–๐‘—๐‘› 20 ๐‘—๐‘Ž๐‘Ž๐‘Ÿ ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘–๐‘›๐‘”, โ„Ž๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘‘๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ ๐‘ก๐‘œ๐‘Ÿ๐‘š. ๐ป๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘œ๐‘š ๐‘œ๐‘ฃ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ง๐‘–๐‘โ„Ž๐‘ก ๐‘ก๐‘’ ๐‘๐‘Ÿ๐‘’ë๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘’๐‘› ๐‘™๐‘’๐‘’๐‘Ÿ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข โ„Ž๐‘œ๐‘’ ๐‘—๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’๐‘ฃ๐‘Ÿ๐‘–๐‘— ๐‘˜๐‘ข๐‘›๐‘ก ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘’๐‘›.
๐‘‰๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘’๐‘ง๐‘’๐‘™๐‘“ ๐‘’๐‘› ๐‘ฃ๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘ข๐‘™๐‘™๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘. โš“

Hoeveel fout en hoeveel goed?

 

|| Hoeveel fout of hoeveel goed? ||



‘Mam, ik heb 1 fout’ zei ze toen ze voor haar topo-toets aan het oefenen was.

‘Ah. En hoeveel had je er goed?’

- Stilte -

Ze kijkt me verbaasd aan en zegt; ‘5 van de 6’.

Terwijl ze het zegt lacht ze, kijkt weer naar haar blad en oefent alles nog een keer.

Hoeveel lichter zou veel zijn als we ons wat meer kunnen richten op wat al wel goed ging en gaat?

Zou ons dat energie geven?

Wat lukt al? Wat wil je dat lukt? Hoe is dat gelukt? Hoe ga je dat creëren binnen de mogelijkheden die je hebt?

Meer focus op waar al succes is behaald en waar de winst te behalen is.
Daar waar motivatie vandaan komt.
Waar het ‘oké let's do this!’- gevoel gevonden wordt.

Daar, waar dat stipje aan de horizon te vinden is.
Daar; waar inzicht uitzicht geeft.
Daar waar je je vuur weer vindt.

|| โš“ ๐ป๐‘Ž๐‘–. ๐ผ๐‘˜ ๐‘๐‘’๐‘› ๐ด๐‘›๐‘˜, ๐˜ซ๐˜ฐ๐˜ถ๐˜ธ ๐˜ˆ๐˜ฏ๐˜ฌ๐˜ฆ๐˜ณ. ๐‘€๐‘–๐‘—๐‘› ๐‘š๐‘–๐‘ ๐‘ ๐‘–๐‘’ ๐‘–๐‘ ; ๐‘’๐‘’๐‘› ๐‘›๐‘–๐‘’๐‘ข๐‘ค๐‘’ ๐‘”๐‘’๐‘›๐‘’๐‘Ÿ๐‘Ž๐‘ก๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ง๐‘œ๐‘›๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ ๐‘œ๐‘›๐‘›๐‘œ๐‘‘๐‘–๐‘”๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’ ๐‘ก๐‘’๐‘Ÿ๐‘ข๐‘”๐‘๐‘™๐‘–๐‘˜๐‘˜๐‘’๐‘› ๐‘œ๐‘ ๐‘‘๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘–๐‘›๐‘” ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘› โ„Ž๐‘ข๐‘› ๐‘œ๐‘ข๐‘‘๐‘’๐‘Ÿ๐‘ . ๐‘€๐‘’๐‘ก ๐‘š๐‘–๐‘—๐‘› 20 ๐‘—๐‘Ž๐‘Ž๐‘Ÿ ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ฃ๐‘Ž๐‘Ÿ๐‘–๐‘›๐‘”, โ„Ž๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘‘๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘‘๐‘–๐‘’ ๐‘ ๐‘ก๐‘œ๐‘Ÿ๐‘š. ๐ป๐‘’๐‘™๐‘ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข ๐‘œ๐‘š ๐‘œ๐‘ฃ๐‘’๐‘Ÿ๐‘ง๐‘–๐‘โ„Ž๐‘ก ๐‘ก๐‘’ ๐‘๐‘Ÿ๐‘’ë๐‘Ÿ๐‘’๐‘› ๐‘’๐‘› ๐‘™๐‘’๐‘’๐‘Ÿ ๐‘–๐‘˜ ๐‘—๐‘œ๐‘ข โ„Ž๐‘œ๐‘’ ๐‘—๐‘’ ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘Ž๐‘‘๐‘’๐‘ฃ๐‘Ÿ๐‘–๐‘— ๐‘˜๐‘ข๐‘›๐‘ก ๐‘ ๐‘โ„Ž๐‘’๐‘–๐‘‘๐‘’๐‘›.
๐‘‰๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘’๐‘ง๐‘’๐‘™๐‘“ ๐‘’๐‘› ๐‘ฃ๐‘œ๐‘œ๐‘Ÿ ๐‘—๐‘ข๐‘™๐‘™๐‘–๐‘’ ๐‘˜๐‘–๐‘›๐‘‘. โš“ ||

 

 

 

 

Scheiden en verzuim.

๐‡๐ฎ๐ฐ๐ž๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค๐ž๐ง ๐ฅ๐จ๐ฉ๐ž๐ง ๐ฌ๐ญ๐ฎ๐ค. ๐๐ข๐ž๐ฆ๐š๐ง๐ ๐ฐ๐ž๐ž๐ญ ๐ฉ๐ซ๐ž๐œ๐ข๐ž๐ฌ ๐ฐ๐š๐š๐ซ๐จ๐ฆ.
๐™๐ž๐ฅ๐Ÿ๐ฌ ๐๐ž ๐๐ž๐ž๐ฅ๐ง๐ž๐ฆ๐ž๐ซ๐ฌ ๐ง๐ข๐ž๐ญ.

© ๐˜”๐˜ข๐˜ณ๐˜ต๐˜ช๐˜ฏ ๐˜ˆ๐˜ฎ๐˜ช๐˜ด

Een collega zat ooit huilend tegenover haar, midden in een werkoverleg.
Net te horen gekregen dat haar man wilde scheiden.
Out of the blue.
Poef.
Huwelijk weg.

De rest van haar wereld zakte onder haar voeten vandaan.

Haar hoofd stond nergens meer naar.
Hoeveel begrip haar collega’s ook wilde hebben, hun werkdruk steeg.
Alle collega’s liepen een tandje harder. Voor haar.
En zij?
Zij voelde zich hartstikke alleen.

Scheiden raakt mensen diep. En werknemers zijn...

mensen.

๐–๐ข๐ฌ๐ญ ๐ฃ๐ž ๐๐š๐ญ ๐ฆ๐ž๐๐ž๐ฐ๐ž๐ซ๐ค๐ž๐ซ๐ฌ ๐ข๐ง ๐ฌ๐œ๐ก๐ž๐ข๐๐ข๐ง๐  ๐ ๐ž๐ฆ๐ข๐๐๐ž๐ฅ๐ 45% ๐ฆ๐ž๐ž๐ซ ๐ฏ๐ž๐ซ๐ณ๐ฎ๐ข๐ฆ๐ž๐ง?

Toch is het vaak een onzichtbaar thema op de werkvloer.
Terwijl juist dan goede begeleiding het verschil maakt. Voor de medewerker, het team én de organisatie.

Daarom geloof ik in Schadevrij Scheiden: met oog voor menselijkheid, respect, regie en herstel.

Wil je weten hoe je als werkgever of HR-professional echt het verschil kunt maken in deze kwetsbare fase?

Laten we in gesprek gaan โš“

hashtagschadevrijscheiden hashtagmensgerichtwerken hashtagverzuimpreventie

Perceptie is projectie.

๐๐ž๐ซ๐œ๐ž๐ฉ๐ญ๐ข๐ž ๐ข๐ฌ ๐ฉ๐ซ๐จ๐ฃ๐ž๐œ๐ญ๐ข๐ž.

Wat zegt wat jij ziet, over jou?

We zaten tegenover elkaar.
Stilte.
Gesprekken die ooit vanzelf gingen, voelden nu als een mijnenveld.

Het leek alsof alles wat zij zei, bedoeld was om mij te prikken.

Wat als wat ik denk te zien in haar, in haar afstandelijkheid, haar prikken …eigenlijk iets van mij spiegelt?

Mijn angst om niet goed genoeg te zijn?
Mijn behoefte aan controle?

Toen ik mezelf die vraag durfde te stellen, veranderde er iets.

Wat zou er gebeuren als we vaker durven kijken naar;
'Wat zegt dit over mij?' in plaats van 'wat is er mis met jou?'

En dan niet om alles op jezelf te betrekken.
Maar vooral om verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf, je gedachten en gedrag.

Zeker in moeilijke tijden, zoals in of na een scheiding, kan dat het verschil maken tussen strijden of in verbinding blijven.

๐€๐ฅ ๐ข๐ฌ ๐ก๐ž๐ญ ๐ฆ๐š๐š๐ซ ๐ฆ๐ž๐ญ ๐ฃ๐ž๐ณ๐ž๐ฅ๐Ÿ.

De winst?
– Meer regie over je emoties;
– minder slachtofferschap;
– meer groei, zelfs in pijnlijke processen.

Een simpele zin.
Maar wel een die, áls je hem toe kan laten, je wereld kan verschuiven.

Wat zegt datgene wat jij ziet, voelt en vindt... over jou?

Ik deed mijn kind pijn.

 

|| ๐ˆ๐ค ๐๐ž๐ž๐ ๐ฆ๐ข๐ฃ๐ง ๐ค๐ข๐ง๐ ๐ฉ๐ข๐ฃ๐ง ||


Ik zie haar snoetje nog helemaal voor me.

Hij en ik in een verhitte discussie, allebei vol emotie.

En zij?

๐™๐ข๐ฃ ๐ฌ๐ญ๐จ๐ง๐ ๐ž๐ซ ๐ฅ๐ž๐ญ๐ญ๐ž๐ซ๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค ๐ญ๐ฎ๐ฌ๐ฌ๐ž๐ง๐ข๐ง.

De paniek, de onrust, het verdriet.

‘Waarom doen jullie zo?’
‘Stop hier mee!’
‘Vind elkaar weer lief, alsjeblieft!!’

Ze zei het niet letterlijk, ze was pas 3.
Haar ogen zeiden het.

Daar nam ik het me voor.
Voor altijd.
Dit gebeurt me NOOIT meer.

Ik ga er álles aan doen om dit nooit meer te laten gebeuren.

๐„๐ง ๐ข๐ค ๐ณ๐ฐ๐ž๐ž๐ซ ๐ก๐ž๐ญ ๐ฃ๐ž, ๐๐š๐ญ ๐ข๐ฌ ๐ ๐ž๐ฅ๐ฎ๐ค๐ญ.

Ging dat vanzelf? Nope.
Was het makkelijk? Noooope.

Had ik vaak anders willen reageren? Jep.
Heb ik mijn tong er regelmatig (bijna) af gebeten? Ontelbaar.

Is het het waard? JA!!

๐Š๐š๐ง ๐ข๐ค ๐ก๐ž๐ญ ๐ฃ๐จ๐ฎ ๐จ๐จ๐ค ๐ฅ๐ž๐ซ๐ž๐ง? ๐€๐›๐ฌ๐จ๐ฅ๐ฎ๐ฎ๐ญ.

In mijn methodiek ‘๐’๐œ๐ก๐š๐๐ž๐ฏ๐ซ๐ข๐ฃ ๐ฌ๐œ๐ก๐ž๐ข๐๐ž๐ง’ komt zo'n 20 jaar studie- en (werk)ervaring samen.

Ik neem je van A(nker) tot Z mee, sta achter en naast je.

En daarna kan je het zelf.

๐„๐ ๐ญ.

Ik leer van mijn cliรซnten meer dan zij van mij.

‘๐ˆ๐ค ๐ฅ๐ž๐ž๐ซ ๐ฏ๐š๐ง ๐ฆ๐ข๐ฃ๐ง ๐œ๐ฅ๐ขë๐ง๐ญ๐ž๐ง ๐ฆ๐ž๐ž๐ซ ๐๐š๐ง ๐ณ๐ข๐ฃ ๐ฏ๐š๐ง ๐ฆ๐ข๐ฃ.'

We werken al een tijdje samen en we spraken over wat voor haar helpend is.

Ze zei; 'dat jij blijft vertrouwen in mij, als mens, als moeder, als partner.
Ook als ik het even niet meer zie en voel. Niet overnemen, niet sturen. Gewoon zijn, luisteren, ruimte laten en present zijn.

Daarmee doe je voor mij niet alleen aan hulpverlenen, maar ook aan hoopverlenen.'

Wow.
Die kwam binnen.

Dit is geen trucje, geen aangeleerd gedrag.

Dit is precies wie ik ben en wie ik wil blijven.
Niet de regie overnemen maar hem vol vertrouwen terugleggen in haar handen. Niet alleen zeggen: 'Jij kan dit' maar uitstralen 'ik wéét dat jij dit kan en ik weet dat jij dit ook weer gaat voelen.'

Durven vertragen.

๐˜ก๐˜ช๐˜ซ ๐˜ฉ๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ง๐˜ต ๐˜ฉ๐˜ข๐˜ข๐˜ณ ๐˜ฆ๐˜ช๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฑ๐˜ข๐˜ฅ.
๐˜”๐˜ช๐˜ด๐˜ด๐˜ค๐˜ฉ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฏ๐˜ช๐˜ฆ๐˜ต ๐˜ฑ๐˜ฆ๐˜ณ๐˜ง๐˜ฆ๐˜ค๐˜ต ๐˜ฎ๐˜ข๐˜ข๐˜ณ ๐˜ฆ๐˜ค๐˜ฉ๐˜ต ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฆ๐˜ค๐˜ฉ๐˜ต ๐˜ท๐˜ข๐˜ฏ ๐˜ฉ๐˜ข๐˜ข๐˜ณ.
๐˜Œ๐˜ฏ ๐˜ฆ๐˜ญ๐˜ฌ๐˜ฆ ๐˜ด๐˜ต๐˜ข๐˜ฑ ๐˜ช๐˜ด ๐˜ฆ๐˜ณ ๐˜ฆ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ถ๐˜ช๐˜ต ๐˜ฆ๐˜ช๐˜จ๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฌ๐˜ณ๐˜ข๐˜ค๐˜ฉ๐˜ต.
๐˜Œ๐˜ฏ ๐˜ป๐˜ช๐˜ซ ๐˜ฌ๐˜ข๐˜ฏ ๐˜ฅ๐˜ช๐˜ต.

๐‡๐ฎ๐ฅ๐ฉ ๐ข๐ฌ ๐›๐ž๐ฅ๐š๐ง๐ ๐ซ๐ข๐ฃ๐ค.
๐Œ๐š๐š๐ซ ๐ก๐จ๐จ๐ฉ... ๐ก๐จ๐จ๐ฉ ๐ข๐ฌ ๐ฆ๐š๐ ๐ข๐ฌ๐œ๐ก.

Durf te hoopverlenen.
Durf het vertrouwen te hebben, niet alleen uit te spreken.

๐–๐š๐ง๐ญ ๐ฌ๐จ๐ฆ๐ฌ ๐ข๐ฌ ๐ฃ๐จ๐ฎ๐ฐ ๐ฏ๐ž๐ซ๐ญ๐ซ๐จ๐ฎ๐ฐ๐ž๐ง ๐๐ž ๐ž๐ž๐ซ๐ฌ๐ญ๐ž ๐ฏ๐จ๐ง๐ค ๐ฏ๐š๐ง ๐ข๐ž๐ฆ๐š๐ง๐ ๐š๐ง๐๐ž๐ซ๐ฌ' ๐ž๐ข๐ ๐ž๐ง ๐ก๐จ๐จ๐ฉ.

En jij, je weet wie je bent. Bedankt voor deze mooie les en spiegeling.
Ik leer graag van je!

Je ziet zijn naam op je scherm en je hartslag vliegt de lucht in.

๐‰๐ž ๐ณ๐ข๐ž๐ญ ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง ๐ง๐š๐š๐ฆ ๐จ๐ฉ ๐ฃ๐ž ๐ฌ๐œ๐ก๐ž๐ซ๐ฆ ๐ž๐ง ๐ฃ๐ž ๐ก๐š๐ซ๐ญ๐ฌ๐ฅ๐š๐  ๐ฌ๐œ๐ก๐ข๐ž๐ญ ๐๐ข๐ซ๐ž๐œ๐ญ ๐๐ž ๐ฅ๐ฎ๐œ๐ก๐ญ ๐ข๐ง!

Je bent nog maar net wakker en je voelt het meteen weer;
een knoop in je maag, druk op je borst.

Niet omdat je ziek bent. Maar omdat zijn naam weer op je scherm staat.

Wat nou weer??

Je had je voorgenomen om rustig te blijven. Maar nog voordat je je bed uit bent, ben je al uit balans.

De dag is nog niet begonnen en jij staat al 1-0 achter.
Niet omdat je zwak bent maar omdat dit al zó lang speelt.

Altijd op scherp. Altijd paraat. Altijd klaar voor de volgende steek of sneer.

Je wilt rust. Voor jezelf. Voor jullie kind.
Maar je hebt geen idee meer hoe.

Ik help ouders die in deze dynamiek zitten.

Niet met quick fixes, wel met diepgaande verandering. Verandering in jezelf en hoe je hier mee om kunt gaan.

Ik leer je hoe je weer regie kunt gaan voelen over je eigen leven.

๐–๐š๐ง๐ญ ๐ž๐ฅ๐ค๐ž ๐จ๐œ๐ก๐ญ๐ž๐ง๐ ๐š๐ฅ๐ฌ ๐๐ž๐ณ๐ž... ๐ข๐ฌ ๐ž๐ซ ๐žฬ๐žฬ๐ง ๐ญ๐ž ๐ฏ๐ž๐ž๐ฅ.

Stuur me een bericht als je dit herkent en het zat bent.

Je hoeft dit niet alleen te dragen.



* ’๐‡๐ข๐ฃ’ ๐ก๐š๐ ๐จ๐จ๐ค ’๐ณ๐ข๐ฃ’ ๐ค๐ฎ๐ง๐ง๐ž๐ง ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง.
* ’๐Š๐ข๐ง๐’ ๐ก๐š๐ ๐จ๐จ๐ค ’๐ค๐ข๐ง๐๐ž๐ซ๐ž๐ง’ ๐ค๐ฎ๐ง๐ง๐ž๐ง ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง.

Is mama nog boos op jou?

'๐ˆ๐ฌ ๐ฆ๐š๐ฆ๐š ๐ง๐จ๐  ๐›๐จ๐จ๐ฌ ๐จ๐ฉ ๐ฃ๐จ๐ฎ?'


Ze zit stil aan tafel, kijkt even op van haar boterham; 'Is mama nog boos op jou?' Ze kijkt weer naar haar bord en eet weer verder.

Huh? Dit kon zij toch helemaal niet weten?

๐‰๐ฎ๐ฅ๐ฅ๐ข๐ž ๐ค๐ข๐ง๐ ๐ณ๐ž๐ ๐ญ ๐ง๐ข๐ž๐ญ๐ฌ, ๐ฆ๐š๐š๐ซ ๐ฏ๐จ๐ž๐ฅ๐ญ ๐š๐ฅ๐ฅ๐ž๐ฌ.

Kinderen voelen die spanningen. Ze voelen die afstand.
Zelfs als jij denkt dat je ze buiten de discussies of ruzies houdt.

Als ouder denk je misschien: 'Er is geen gedoe als ze er bij zijn, dus ze merken er weinig van.' Of, deze hoorde ik zelf destijds vaak: 'Ze is nog jong, ze krijgt dat allemaal niet mee.'

๐Œ๐š๐š๐ซ ๐ค๐ข๐ง๐๐ž๐ซ๐ž๐ง ๐ฏ๐จ๐ž๐ฅ๐ž๐ง ๐š๐ฅ๐ฅ๐ž๐ฌ.

Als scheidingsprofessional en oudercounselor zie ik het dagelijks: ouders die het beste voorhebben met hun kinderen én worstelen met hun eigen emoties.

En dat is wat het is, want we zijn allemaal mens.

Maar onthoud dit goed;

๐‰๐ฎ๐ฅ๐ฅ๐ข๐ž ๐ค๐ข๐ง๐ ๐ก๐ž๐ž๐Ÿ๐ญ ๐ ๐ž๐ž๐ง ๐›๐ž๐ก๐จ๐ž๐Ÿ๐ญ๐ž ๐š๐š๐ง ๐ฉ๐ž๐ซ๐Ÿ๐ž๐œ๐ญ๐ž ๐จ๐ฎ๐๐ž๐ซ๐ฌ.

๐–๐ž๐ฅ ๐š๐š๐ง ๐จ๐ฎ๐๐ž๐ซ๐ฌ ๐๐ข๐ž ๐›๐ž๐ฐ๐ฎ๐ฌ๐ญ ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง.

Ouders die hun kind niet in het midden zetten. Niet bewust en niet onbewust.
Ouders die willen leren hoe je kunt scheiden zonder schade.

In mijn counseling help ik ouders precies daarbij: inzicht in het kinderperspectief, omgaan met schuldgevoelens, leren communiceren als ouders, niet als exen.

Samen zorgen we dat jullie kind veilig door deze storm komt.

Samen zorgen we dat jij weer regie gaat voelen.


* '๐๐š๐ฉ๐š' ๐ก๐š๐ ๐จ๐จ๐ค '๐ฆ๐š๐ฆ๐š' ๐ค๐ฎ๐ง๐ง๐ž๐ง ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง ๐ž๐ง ๐š๐ง๐๐ž๐ซ๐ฌ๐จ๐ฆ.
* ’๐‡๐ข๐ฃ’ ๐ก๐š๐ ๐จ๐จ๐ค ’๐ณ๐ข๐ฃ’ ๐ค๐ฎ๐ง๐ง๐ž๐ง ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง.
* ’๐Š๐ข๐ง๐’ ๐ก๐š๐ ๐จ๐จ๐ค ’๐ค๐ข๐ง๐๐ž๐ซ๐ž๐ง’ ๐ค๐ฎ๐ง๐ง๐ž๐ง ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง.

Voelen kan weten zijn.

๐‰๐ž ๐ฏ๐จ๐ž๐ฅ๐ญ ๐ก๐ž๐ญ ๐ข๐ง ๐ฃ๐ž ๐›๐ฎ๐ข๐ค.
๐„๐ž๐ง ๐‰๐€, ๐จ๐Ÿ ๐ฃ๐ฎ๐ข๐ฌ๐ญ ๐ž๐ž๐ง ๐๐ฎ๐ข๐๐ž๐ฅ๐ข๐ฃ๐ค๐ž ๐๐„๐„.

Geen lijstje, geen logica, alleen gevoel.

Of.....๐ฏ๐จ๐จ๐ซ๐š๐ฅ gevoel.

En dat vond ik persoonlijk lange tijd wel lastig. Want hoe leg je uit dat je iets weet, maar nog niet kunt uitleggen of onderbouwen?

Zonde, want het diepe weten stuurt ons vaak het scherpst.

Die samenwerking die ineens niet goed voelt.
Die kans die onverwacht binnenkomt en meteen klopt.
De stap die je zet, zonder garantie maar met volle overtuiging.

Ik heb inmiddels geleerd dat niet elk weten/onderbuikgevoel meer vertaald hoeft te worden naar woorden.

Niet vanuit mezelf en ook niet vanuit de mensen waar ik mee werk.

๐’๐จ๐ฆ๐ฌ ๐ข๐ฌ ๐ฏ๐จ๐ž๐ฅ๐ž๐ง ๐š๐ฅ ๐ฐ๐ž๐ญ๐ž๐ง ๐ ๐ž๐ง๐จ๐ž๐ .

Durf jij keuzes te maken op gevoel, ook als je het (nog) niet kunt uitleggen?

Wil je geluk of gelijk?

Wil je geluk of gelijk?


Scheiden is zelden een keuze uit gemak.

HOE je het vervolgens doet, maakt het verschil.

Veel ouders blijven hangen in strijd.
Strijd over schema’s, woorden, oud zeer, soms zelfs strijd om...... de strijd.

En jullie kind?

Jullie kind wil helemaal geen strijd of winnaar.

Jullie kind wil (en heeft recht op) veiligheid. Rust.

๐˜Œ๐˜ฏ ๐˜ฆ๐˜ท๐˜ฆ๐˜ฏ ๐˜ฉ๐˜ฆ, ๐˜ซ๐˜ช๐˜ซ ๐˜ฐ๐˜ฐ๐˜ฌ!!

Wat als het niet gaat om gelijk krijgen maar om geluk?
Wat als het gaat om kiezen voor rust?

๐–๐š๐ญ ๐š๐ฅ๐ฌ ๐ฃ๐ž ๐ฏ๐š๐ง๐๐š๐š๐  ๐ค๐ข๐ž๐ฌ๐ญ ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ ๐›๐ž๐ฐ๐ฎ๐ฌ๐ญ๐ณ๐ข๐ฃ๐ง?

Niet voor het laatste woord. Wel voor de eerste stap naar kalmte.
Rust is geen zwakte. Rust is leiderschap.

Voor jezelf. En voor jullie kind.

Stuur me gerust een bericht als je wat wilt delen of vragen hebt.
Je bent meer dan welkom!

Ik geloof niet in co-ouderschap zonder conflict.

Ik geloof niet in co-ouderschap zonder conflict.

Wel in co-ouderschap met rust.

Niet elk ouderpaar wordt een goed team na een scheiding.
En laten we realistisch zijn, dat hoeft ook niet altijd.

Ik ken een stel dat al negen jaar gescheiden is.
Geen rechtszaken. Geen verwijten. Geen onaardige gespreken.
Ouders die elkaar oprecht het geluk gunnen.

Maar ook geen echte gesprekken over opvoeding, schoolkeuzes of feestdagen. Alles gaat via de app. Kort. Zakelijk.
Er zit niets warms in maar ook niets giftigs.

Wat er wel (bijna) altijd is?
Rust.
Geen strijd aan de voordeur. Geen spanning bij overdrachten.
Hun kind weet precies waar het aan toe is.

Zij heeft het geaccepteerd: 'Wij kunnen niet perse goed samenwerken maar we kunnen wél onze rust bewaren. Vooral voor haar.'

En dat mijn lieve mensen… dát is volwassen ouderschap.

Niet elk verschil hoeft te worden opgelost.
Niet elke wond hoeft te helen.
Soms is het werk dat je moet doen intern en van jezelf.
Soms heb je gewoon te verduren dat je elkaar niet kunt en zult verstaan.
En zul je tóch dragen wat nodig is, voor het grotere belang.

Co-ouderschap vraagt niet om perfectie. Wel om aanwezigheid. En stabiliteit.

En de moed om jullie kind niet jouw last te laten dragen.

Rust is een keuze.

Elke
dag
opnieuw

En zij?
Zij ben ik.

Als ik zeg dat ik je begrijp, dan meen ik het.

En ik beloof je dat jij het ook kunt leren.

Je zit vast.

Je zit vast.

Niet in je situatie, je bent geen boom.

Vast in je patronen.

Verandering begint bij het ontdekken en doorbreken van wat jou niet meer dient.

Ik hoor heel vaak: 'Het is nu eenmaal zo.'

Je hebt jezelf al zo ver wijsgemaakt dat je je er bijna in hebt berust. Maar diep van binnen weet je dat het anders kan.

Niet voor de andere ouder, niet voor de buitenwereld.

Voor jezelf.

Voor jullie kind.

Want het is niet de scheiding die je uitput. Het is de herhaling.
De botsingen.
De patronen, ook al weet je dat ze niet werken.

Ik spreek je niet aan als expert, maar als mens.

Als iemand die weet hoe het voelt om ‘s avonds op de bank te zitten en te denken: 'Is dit het nou?'

Het antwoord is nee. Dit hóeft het niet te zijn.

Verandering begint niet bij de ander.
Verandering begint bij jou.
Verandering begint bij bewustzijn.
Verandering begint bij het doorbreken van je eigen patronen.

Samenwerken met een mediator.

 

Ik werd laatst gebeld door een mediator.
'Er is geen explosie,' zei ze. 'Maar ik voel dat hij aan het verdwijnen is. En dat voelt niet goed.'

Soms is een ouder niet boos.
Maar geraakt.
Verdwaalt iemand zonder het in de gaten te hebben.

Wat bleek?

Deze vader had het gevoel dat hij geen plek meer had. Alsof hij zijn ouderrol moest inleveren.
De strijd had hem uitgeput.
Zijn zelfvertrouwen verdween.

Dit zijn de trajecten waar mijn proces met een ouder start.
Waarin ik precies weet wat me te doen staat.

Waarin alles wat ik ben, samenkomt: scheidingscounselor, toegepast psycholoog, orthopedagogisch gezinsbehandelaar, sparringpartner, spiegel en Anker.

Ik stel vragen die anderen niet durven te stellen.
Hoor wat er stilvalt tussen de woorden.
Ik ga naar de kern, daar waar het rauw is, vastzit, pijn doet.
En juist daar ontstaat beweging.

Samen gingen we terug naar de basis.
Wat is jouw plek als vader?
Waar ben je jezelf verloren?
Wat heb je nodig, van jezelf en anderen?
Wat wil je doorgeven aan je kinderen?
Hoe wil je dat zij hier op terugkijken, als we ze dat over 5 en over 10 jaar vragen?

Hij kreeg overzicht.
Zag weer mogelijkheden.
Vond woorden voor wat hem overkwam.
En langzaam, stap voor stap, pakte hij zijn rol terug.
Niet tegenover de ander maar naast zijn kind.

Wat ik doe, is geen therapie.
En ook geen coaching.
Het is een zachte maar directe bedding, waarin alles wat belangrijk is, er wél mag zijn.
En dat maakt het verschil tussen een dossier afsluiten…
en een dossier afsluiten.


Beste hashtagmediator, weet:
Je hoeft het niet allemaal zelf te dragen.
Juist door iemand naast je (of na je) in te schakelen, laat je zien dat jij verder kijkt dan je 'opdracht'.
Dat je niet alleen zorgvuldig bent,
maar ook enorm betrokken.

En dat is goud waard.
Voor de ouders.
Voor het kind.
Voor de toekomst.

Want wat een Anker doet,
is niet de storm stoppen.
Maar zorgen dat iemand blijft staan.

Jouw regie begint niet bij de ander.

Jouw regie begint niet bij de ander.

Het begint bij jou.

We willen zo graag dat de ander (mee)beweegt.
Luistert.
Ziet wat jij ziet.
Misschien zelfs erkent.

Maar het voelen van regie begint niet daar.

Echte regie begint bij jouw keuzes.
Bij jouw grenzen.
Bij jouw verhaal.

En ja, dat is spannend.

Maar.... ook mogelijk.
En dat werkt bevrijdend.

Voor jezelf.

Voor jullie kind.

Voor de rust die je zoekt (en verdient).

Hij wilde zijn kinderen niet beschadigen. Maar deed het wel.

Hij wilde zijn kinderen niet beschadigen. Maar deed het wel.

'Ik weet dat het niet oke is, Ank. Maar als ik begin te praten, voel ik het weer opborrelen. Alles wat zij mij heeft aangedaan. En nog steeds doet. En dan… dan komt het eruit. Tegen mijn kinderen. Terwijl ik dat niet wil.
En daar word ik nóg bozer van'

Ik werk met een man die al jarenlang hulpverlening achter de rug heeft. Tig gesprekken zijn gevoerd. Dossiers opgebouwd. Maar hij is zelden écht gezien.

Hij zit vol boosheid. Richting de moeder van zijn kinderen.
Richting het systeem. En ergens ook of vooral richting zichzelf.

Boosheid die hij nauwelijks kon beheersen in gesprekken met zijn kinderen. Die op de voorgrond kwam in elke interactie.

Tot we samen gingen werken.
Toen ik hem vroeg hoe het kwam dat hij nu, voor het eerst en al langere tijd, die boosheid wél kon reguleren, zei hij:
'Jij bent de eerste die mij een spiegel durft voor te houden én me uitlegt welke schade dit brengt aan mijn kinderen. Dat wil ik niet. Mijn boosheid is groot, maar ik wil mijn kinderen absoluut geen pijn doen.'

Hij vertelde dat ik hem precies kon uitleggen waarom hij moest stoppen met bepaald gedrag en welke invloed zijn woorden hadden op hun kinderen. Maar ik vertelde hem ook hoe hij het anders kon doen.
Geen zwevende adviezen. Geen vage suggesties.
Maar concreet. Begrijpelijk. Menselijk.

'Jij luistert echt. Zonder oordeel. En jij vertaalt mijn boosheid naar woorden die nut hebben. Argumenten die mij helpen mezelf beter uit te leggen. Ik kan mijn zorgen onder woorden brengen, mensen luisteren naar mijn verhaal nu.'

Veel mensen worden boos wanneer ze zich niet gehoord voelen.
Wanneer verdriet geen uitweg meer vindt.
Boosheid is dan geen aanval, het is een overlevingsstrategie.

Maar boosheid die niet gereguleerd wordt, kan schade aanrichten.
Vooral bij de mensen die je het liefst wil beschermen.

Ik geloof dat verandering echt mogelijk is als iemand jou aankijkt, niet schrikt van jouw emotie en verhaal én durft te benoemen wat er op het spel staat.
Niet vanuit verwijt naar de ouder. Maar vanuit zorg voor de kinderen en de ouders. Vanuit vertrouwen dat het anders kan, als de ander voldoende handvatten heeft, als er voldoende ruimte is geweest voor de pijn.

De waarheid is soms ongemakkelijk. Maar die waarheid zacht benoemen, helder maken wat het gedrag veroorzaakt en vervolgens laten zien wat wél werkt; dát is waar de sleutel ligt.

Wat als we allemaal iemand hadden die dat voor ons kon doen?
Iemand die niet meteen oordeelt.
Iemand die je écht ziet.
Iemand die niet alleen zegt dat het anders moet, maar je ook leert hoe.

Mensen veranderen niet omdat je ze vertelt dat ze verkeerd bezig zijn.
Ze veranderen omdat ze voelen dat ze eindelijk begrepen worden en vertrouwen durven voelen. Vooral in zichzelf.

En dat maakt alles anders.

Grenzen stellen is niet hetzelfde als niet mee willen werken.

Grenzen stellen is niet hetzelfde als niet mee willen werken.

Het is geen aanval.
Geen weigering.
Het is een ja.
Een ja tegen jezelf.

Na een scheiding voelt ‘nee’ soms als een bewuste start van een strijd.
Alsof je de ander wilt dwarsliggen.
Of dat je kind daardoor in de knel komt.

Of dat je kind door de strijd die daardoor wordt veroorzaakt in de knel komt.

Zucht.

Maar wat als het omgekeerd is?
Wat als JOUW grens juist ruimte geeft?
Duidelijkheid, rust en veiligheid.
Voor jou én voor jullie kind?

Grenzen zijn geen muren.

Ze zijn deuren naar een nieuw en gebalanceerd verhaal.

Ben jij klaar om je verhaal te herschrijven?

Als jij altijd toegeeft om โ€˜de rust te bewarenโ€™โ€ฆ ben jij de prijs die je betaald.

Als jij altijd toegeeft om ‘de rust te bewaren’… ben jij de prijs die je betaald.

Vaak merk je dat pas als het te laat is.
Als je uitgeput raakt van je eigen lieve vrede.
Als je in jezelf zucht in plaats van hardop uitspreekt.

Ik zie het zo vaak.
Ouders die blijven buigen, schuiven, meebewegen, wegcijferen.
Niet omdat ze geen ruggengraat hebben.
Maar omdat ze enorm veel verantwoordelijkheidsgevoel voelen.

Ze willen ‘de rust bewaren’.
Ze willen 'laat maar'.
Voor de kinderen.
Voor de andere ouder.
Voor de agenda.

Maar wie faciliteert de rust in jou?

Want als jij altijd degene bent die toegeeft;
als jij degene bent die zichzelf telkens inslikt;
is de prijs die wordt betaald niet alleen jouw energie;
het is je stem.

Je 'wat wil ik nou eigenlijk?!'
Je 'waar ben ik in dit verhaal?!.'

Kinderen hebben geen perfecte ouders nodig.
Ze hebben ouders nodig die het -voelen- durven erkennen.
Grenzen kennen én stellen.
Ouders die emoties leren reguleren, niet onderdrukken.
Die laten zien dat ‘lief zijn’ niet hetzelfde is als: 'jezelf laten'.

Ik werk met mensen die op het oog alles onder controle hebben.
Professioneel. Zorgzaam. Beheerst.
Onder die laag schuilt vaak een diepe uitputting.
Omdat ze al jaren alles gladstrijken.
Alle bochten nemen.
Iedere ruzie vermijden.
Tot er van binnen niks meer rechtop staat.

Vrede die ten koste gaat van jezelf…
is geen vrede.

Echte rust ontstaat als jij ook meetelt.
Als jij ook gehoord wordt.
Als jij jezelf niet meer vergeet in het behouden van harmonie.
Jouw harmonie telt ook.

Jezelf opofferen is géén oplossing.
Het is sluipende zelfverwijdering.


En jij verdient beter.
Het kan beter.
Dat beloof ik je.